Γιατί αυτός ο ιστότοπος;

Στους φίλους της καλής και δημιουργικής φωτογραφίας θα ήθελα να πω δυο λόγια για τον λόγο ύπαρξης αυτού του ιστότοπου.

Ο Ευάγγελος Δημητριάδης ήταν αδελφός της μητέρας μου και ενθουσιώδης ερασιτέχνης φωτογράφος. Όταν ήμουν έφηβος με μύησε στην τέχνη της δημιουργικής φωτογραφίας και του σκοτεινού θαλαμου, με την οποία ασχολήθηκα κι εγώ για αρκετά χρόνια χωρίς όμως ποτέ να φτάσω στο επίπεδο του δασκάλου. Κληρονόμησα όμως το φωτογραφικό του αρχείο, το οποίο αποτελείται από δεκάδες τυπωμένες φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος, αρκετές από τις οποίες είχαν αναρτηθεί σε διεθνείς εκθέσεις εκείνη την εποχή, αλλά και όλα του τα φιλμ, προσεκτικά οργανωμένα και ταξινομημένα: 70 φιλμ μεγέθους 35mm και 410 φιλμ μεγέθους 6×6, δηλαδή συνολικά σχεδόν 7500 φωτογραφίες.

Είχα ήδη δει παλιότερα αρκετές φωτογραφίες του και τις θεωρούσα πολύ ωραίες. Όταν, κάποιες από αυτές, δεν τις βρήκα ανάμεσα στις τυπωμένες, σκέφτηκα να τις αναζητήσω στα αρνητικά και να τις “σκανάρω”. Ψάχνοντας όμως τα αρνητικά βρέθηκα μπροστά σε έναν φωτογραφικό πλούτο, κι έτσι αποφάσισα να τα εξετάσω, ένα προς ένα, και να ψηφιοποιήσω τις φωτογραφίες που θεωρούσα καλύτερες ώστε να σωθούν από τη φθορά. Η διαδικασία αυτή κράτησε αρκετούς μήνες και καρπός της είναι οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον ιστότοπο . Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τον φίλο κ.Μιχάλη Νούση, που μου δάνεισε τον film scanner του για φορμάτ 6×6 και κατέστησε δυνατή την ψηφιοποίηση των περισσότερων φωτογραφιών.

Κατά την επεξεργασία των φωτογραφιών στον υπολογιστή μετά την ψηφιοποίηση, προσπάθησα να φέρω όσες από αυτές ήταν τυπωμένες σε χαρτί  κατά το δυνατόν πιο κοντά στο πρωτότυπο σε όλα τα χαρακτηριστικά τους: το καδράρισμα, την φωτεινότητα, το κοντράστ κλπ. Τις υπόλοιπες τις διαμόρφωσα σύμφωνα με τη δική μου φωτογραφική οπτική, που θέλω να πιστεύω ότι είναι κοντινή με εκείνη του θείου μου. Διατήρησα τους πρωτότυπους τίτλους σε όσες φωτογραφίες είχαν. Επειδή οι τίτλοι ήταν συνήθως στα γαλλικά εξαιτίας της αποστολής τους σε διεθνείς εκθέσεις, προσέθεσα τη μετάφρασή τους. Σε όσες δεν είχαν τίτλους, έβαλα δικούς μου (σημειώνονται με αστεράκι). Τέλος, σε όσες φωτογραφίες είχαν αναρτηθεί σε τοπικές ή διεθνείς εκθέσεις, σημειώνεται η λίστα των χωρών που τις φιλοξένησαν.

Όπως θα διαπιστώσετε, οι φωτογραφίες του Ε.Δημητριάδη καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των εκφάνσεων της ζωής: εικόνες της φύσης και της θάλασσας, σκηνές στο δρόμο, πορτραίτα,  ταξιδιωτικές φωτογραφίες αλλά και φωτογραφίες ταξιδιωτών,  απεικονίσεις ανθρώπων του μόχθου στην εργασία τους, εικόνες με χιούμορ, “νεκρές φύσεις”, ακόμα και φωτογραφίες κατασκευασμένες εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στον σκοτεινό θάλαμο, πολύ πριν το photoshop. 

Από την 6η Πανελλήνια Έκθεση Φωτογραφίας (1963 ή 1964)

Για τη φωτογραφική τέχνη του Ε.Δημητριάδη θα ήθελα να καταθέσω μόνο δύο σκέψεις. Η πρώτη είναι ότι μέσα από το σύνολο του έργου του φανερώνονται, στα μάτια ημών των σύγχρονων ανθρώπων, οι διαφορές της εποχής του από την δική μας.  Η επιλογή των θεμάτων και ο τρόπος φωτογράφισής τους αναδεικνύει μια εποχή πιο ρομαντική, όπου αξίες και στάσεις ζωής όπως η αγάπη, η περισυλλογή, η συμπόνια και η συμπαράσταση στους αδύναμους και τους ηλικιωμένους, ο σεβασμός στους σκληρά εργαζόμενους, ήταν πράγματα πιο καθολικά αποδεκτά έως και αυτονόητα σε σύγκριση με την πολύ πιο σκληρή, ατομιστική και κυνική εποχή μας. Από την άλλη, χιουμοριστικές φωτογραφίες όπου το αστείο προκαλείται από την δυσμορφία ενός ανθρώπου,  όπως εκείνη ενός πολύ παχύ άντρα σε μια παραλία (που ήταν η πιο δημοφιλής φωτογραφία του με βάση τον αριθμό αναρτήσεων!) δεν θα είχε θέση στη δική μας εποχή που είναι πολύ πιο ευαίσθητη σε θέματα ατομικών δικαιωμάτων και προστασίας της διαφορετικότητας. Στις φωτογραφίες του Ε.Δημητριάδη υπάρχει επίσης σε περιορισμένο βαθμό και το στοιχείο της γραφικότητας, που συνόδευε την ανάγκη για ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα του ΄60 αλλά σήμερα θεωρείται ξεπερασμένο.

Η δεύτερη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου αμφιβολία ότι κέντρο της προσοχής του φακού του Ε.Δημητριάδη, στη  μεγάλη πλειοψηφία των έργων του, είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος  είτε ως το συγκεκριμένο πρόσωπο στο οποίο ο φακός ζουμάρει για να αναδείξει μέσα από το ύφος και το βλέμμα του τα συναισθήματα ή την ψυχική του κατάσταση. Eίτε ως ο σκληρά εργαζόμενος στον μόχθο του οποίου θέλει να στρέψει την προσοχή μας. Eίτε η ανθρώπινη φιγούρα που φαίνεται τόσο μικρή ανάμεσα σε δύο πελώριους αρχαίους στύλους. Eίτε ακόμα ο άνθρωπος ως απουσία, που μαντεύεται σε μια παρατημένη αρβύλα στο παράθυρο ενός ερειπωμένου σπιτιού.

Σε κάθε περίπτωση οι φωτογραφίες του Ε.Δημητριάδη είναι όμορφες, έχουν δύναμη και υπέροχη ασπρόμαυρη ατμόσφαιρα. Ελπίζω να σας αρέσουν όσο σε μένα!

Γιάννης Κ. Φερτάκης

19 σκέψεις για το “Γι’αυτόν τον ιστότοπο”

  1. Ν. Λουβρου

    Eξαιρετικη η προσπαθεια αλλα και το κειμενο παρουσιασης των φωτογραφιων του Ε. Δημητριαδη

  2. Ευάγγελος Μιχαηλίδης

    Άρτια παρουσίαση εξαιρετικών φωτογραφιών. Πολύ εύστοχοι είναι οι τίτλοι που προστέθηκαν. Το κείμενο και ο διαχωρισμός των κατηγοριών κάνει ευχάριστη την περιήγηση και παρουσίαση των φωτογραφιών του Ε. Δημητριάδη. Η “minimal”, εμφάνιση του ιστότοπου ταιριάζει άψογα με την ασπρόμαυρη φωτογραφία.

  3. Μαρία Καραγιαννάκη

    Εκπληκτικές φωτογραφίες! Ο άνθρωπος είχε «ματιά»! Αποτύπωσε μοναδικά το λάιφ στάιλ της εποχής του. Μπορούμε να τις κάνουμε κάτι; Αξίζουν! Γιάννη μας ευαίσθητε, κέντησες. Με πολλή αγάπη τις φρόντισες και με, εξίσου, ματιά φωτογράφου! Απόλαυση!

    1. Ευχαριστώ πολύ Μαράκι, ξέρω πως καταλαβαίνετε από φωτογραφία γι’αυτό και σας συμπεριέλαβα στην ομάδα φίλων που κάνουν το πρώτο τεστ πριν το σάιτ πάρει την οριστική του μορφή.

  4. Βούλα Λούβρου

    Εξαιρετικό το φωτογραφικό αρχείο του Ευάγγελου Δημητριάδη. Αυτός ο κοντινός και συνάμα τόσο μακρινός πια “Χθεσινός κόσμος” που έλεγε και ο Στέφαν Τσβάιχ,
    αναδεικνύεται μοναδικά μέσα από την ευαίσθητη ματιά του Ε.Δ. που οι φωτογραφίες του αντέχουν στη σύγκριση με τους μεγάλους δημιουργούς του είδους όπως οι
    Φρεντ Μπουασονά, Κώστας Μπαλάφας, Βούλα Παπαϊωάννου κ.ά. Ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας τους, γι’ αυτό και πανανθρώπινος, μου φέρνει επίσης στο νου πλάνα
    από το ιταλικό νεορεαλιστικό σινεμά.
    Συγχαρητήρια Γιάννη για τη διάσωση και ψηφιοποίηση αυτού του φωτογραφικού αρχείου. Είθε να το ξεφυλλίσουμε κάποτε και σε βιβλίο.

    1. Ευχαριστώ πολύ Βούλα μου, συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου για τις φωτογραφίες. Για το μέλλον, θα δούμε.. Βήμα – βήμα.

  5. τακης λυκος

    εξαιρετικος φωτογραφος-εξαιρετικες φωτογαφιες-εξαιρετικη δουλεια!! Ο κανονας λεει οτι ο ευφραδης δεν γραφει καλα και το αναποδο εσυ διεψευσες τον κανονα. Μπραβο Γιαννη συνεχεια ανεβαζεις τον πηχη συνεχεια μας παρακινεις να γινουμε καλυτεροι!!
    ευχαριστω!
    τακης

  6. Dionysis Tzortzopoulos

    Αγαπητέ μου, Γιάννη.
    Σε φχαριστώ τόσο πολύ για την τιμή.
    Οπτικά και συναισθηματικά, με χόρτασαν τα όσα είδα!
    Συγχαρητήρια!

  7. Άσπα Χατζιδάκι

    Γιάννη μου, εντυπωσιάστηκα κ συγκινήθηκα με τις φωτογραφίες του θείου σου. Υπέροχες μαυρόασπρες, με δυνατή καταγραφή του φωτός και των σκιών, κάποιες με πρωτοποριακή αφαιρετικότητα, με θέματα που λένε ιστορίες. Τις κοίταζα ξανά κ ξανά, ψάχνοντας μέσα από τα σκαμμένα πρόσωπα, το απίθανο γέλιο του πιτσιρικά, τα αποκαμωμένα σώματα, την κίνηση των χεριών και το φύσημα του αέρα στα μαλλιά την ματιά του φωτογράφου. Τόση ευαισθησία, αλλά και ταλέντο!
    Όμως, θέλω να σταθώ και σε κάτι άλλο που μου άρεσε πολύ. Οι λεζάντες στις φωτογραφίες τόσο του φωτογράφου, αλλά ειδικά αυτές που έβαλες εσύ, είναι πολύ πετυχημένες! Σα να κλείνεις το μάτι στον θείο σου και να του λες: “ε; έτσι δεν είναι; συμφωνείς;”
    Λοιπόν, Γιάννη, έκανες εξαιρετική, και ιδιαιτέρως επίπονη, δουλειά στο στήσιμο του ιστότοπου, των φωτογραφιών και της επιλογής αυτών, αλλά ακόμα και στο εισαγωγικό κείμενο, κατατοπιστικό και τρυφερό. Σε ευχαριστούμε που θέλησες να μοιραστείς αυτή την εμπειρία, ελπίζω να εμπλουτιστεί η ψηφιακή συλλογή, αξίζει πραγματικά! Σε ευχαριστώ για την απόλαυση και την συγκίνηση!

    1. Με συγκινείς πολύ Άσπα μου, σε ευχαριστώ πολύ. Τα λόγια σου σημαίνουν πολλά για μένα, πόσο μάλλον που είσαι κι η ίδια φωτογράφος!

    1. Γιάννης Φερτάκης

      Ευχαριστώ πολύ Ελισάβετ μου, τα καλά λόγια είναι ακόμα σημαντικότερα όταν προέρχονται από σένα!

  8. Αναστάσιος Δουλίδης

    Σπάνιας ποιότητας “ανάγλυφο”, αλλά ταυτόχρονα και “διαφανές”, οπτικό υλικό, που αντανακλά πολυεπίπεδα την υψηλή καλλιτεχνική ευαισθησία του προικισμένου εμπνευστή του, τον οποίον θεωρώ τιμή μου, ότι κάποτε (σχεδόν μισόν αιώνα πριν…!) είχα την ευκαιρία να γνωρίσω (έστω “τυπικά”) από κοντά, αγνοώντας τότε, βέβαια, ότι εκείνος ο τόσο απλός και προσηνής άνθρωπος, έκρυβε μέσα του έναν ανεκτίμητο θησαυρό, με τη μορφή δημιουργικής ενέργειας σε υπερθετικό βαθμό! Από καρδιάς συγχαρητήρια Γιάννη μου, για την αξιέπαινη πρωτοβουλία επιμελούς αξιοποίησης – ταξινόμησης και συστηματικής ανάδειξης όλου του σημαντικότατου έργου ζωής του αείμνηστου, εξόχως χαρισματικού & πολυβραβευμένου, Ευάγγελου Δημητριάδη!

Αφήστε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elΕλληνικά